De rest van het Noord Eiland

Na ons getalm op de Coromandel peninsula werd het tijd om weer wat kilometers te vreten. We zetten koers richting Wellington waar we op 17 januari worden overgezet naar het Zuid Eiland.
Eerste stop: Rotorua. De stad die stinkt naar rotte eieren maar daarom raar genoeg niet door toeristen vermeden wordt. De thermische activiteit is immers de trekpleister van de hele regio. Het bulkt er dan ook van de attracties om geisers, boiling mudpools, stoom- en zwavelgaten te bezoeken. Een deel ervan liggen zomaar in de stadsparken, voor anderen moet je betalen. Aangezien Rotorua ook een vrij groot aanbod heeft van bezoeken aan een Maori-dorp (met traditioneel hangi-feest erbij) besluiten we de twee te combineren en bezoeken het Whakarewarewa Thermal Village waar een Maori-gemeenschap middenin thermisch gebied ligt en er leeft en werkt. Het concept lijkt fantastisch maar blijkt in werkelijkheid een beetje tegen te vallen want zowel de thermische spullen als het maori-gedeelte zijn niet echt overtuigend ...
Op richting Lake Taupo, het grootste meer van Nieuw-Zeeland. Onderweg een paar stops gemaakt aan de Huka Falls en Craters of the Moon NP. In Taupo zelf gaan polsen hoe het met de transport-mogelijkheden voor de Tongariro Crossing zat. Weersvoorspellingen waren niet bijzonder goed dus kregen we na wat wachten te horen dat de meeste firmas niet zouden rijden die dagen... tegenvaller. Na wat rondbellen blijkt er een te zijn vlak aan het National Park die wel gaat dus rijden we zelf al naar Whakapapa Village, dat ligt toch op weg naar het zuiden.
Bij het zoeken naar een slaapplaats waar we na de wandeling gaan kunnen overnachten (en douchen) krijgen we te horen dat we met een kleine shuttlebus al heel vroeg s morgens meekunnen. Perfect want dat was wat we eigenlijk wouden.
Heel vroeg opgestaan dus en de jonge gast die ons gaat brengen zegt dat hij ons gerust wil brengen maar dat de kans dat we heel de dag in de mist lopen bijzonder groot is. We besluiten het er toch maar op te wagen en een beetje later zetten we inderdaad in een mistige omgeving de eerste passen van de Tongariro Crossing. De Tongariro Crossing is naar het schijnt een van de mooiste dagwandelingen. En na een klim en een toch door een kale krater komt de zon erdoor en kunnen we dat volledig beamen. We lopen tussen vulkanen, door kraters en op kraterranden en zien meren en prachtige vergezichten ... Adembenemend. Een tevreden gevoel maakt zich meester van iedereen die toch heeft doorgezet...
De volgende dag werd een rijdag want we hadden onze zinnen gezet op een gratis kampplaats van de DOC bij Levin. Eerst nog even onze auto langs binnen en buiten laten zandstralen aan Foxton Beach en toen kwamen we aan... prachtig plaatsje en we leerden er vele nieuwe vrienden kennen die ons geen moment met rust lieten. Sandflies was hun naam en ze zouden ons vanaf nu steeds meer gaan vergezellen ... venijnige kleine beestjes met beten die serieus jeuken...
We zitten ondertussen al redelijk dicht bij Wellington en hebben er nog een dag om de stad en het beroemde Te Papa museum te bezoeken. We beginnen aan Te Papa en leren er een hoop over aardbevingen, Maoris, NZ kunst, fauna en flora. Daarna trekken we de hoofdstad in en komen tot de conclusie dat dit zoveel mooier is dan Auckland. Hier willen we wel komen wonen... Een avondwandeling langs de harbourside met een extreem lekkere en zware ijskreem maken het plaatje compleet ...
Nog even buiten de stad goedkoop gaan slapen en de volgende dag op tijd naar de Bluebridge Ferry gereden die ons zal overzetten naar het Zuid-Eiland.

Bye bye North, here we come South !!!