Tegenvoeters
maandag, mei 01, 2006
dinsdag, februari 07, 2006
tataratata... the last post...(maar niet in ieper)
whiehiehie....
we zijn in dunedin nog heel evekes een internetgedoe binnengelopen om nog wat foto's op te laden (te bewonderen in de link van fotopagina)... We gaan geen lange verhalen meer vertellen, dat kan wel allemaal als we terug thuiskomen he!!!
we hebben een schitterende week achter de rug, met een glacierwalk, bedrog in Puzzle World, een megamegamooie trektocht, Milford Sound doorvaren en het spotten van zeldzame diersoorten (Hectors dolphins (Bram werd er zelfs door omsingeld!!!), yellow-eyed pinguins en royal albatrosses,...)
Coming up is de route richting Christchurch waar we vrijdag afscheid nemen van onze prachtige sexmobiel en dan nog een paar daagjes in de stad doorbrengen voor we zondag op t vliegtuig springen :(
Iedereen alvast nog es keifel bedankt (en vree wijs zegt Bram) voor alle berichtjes, mailtjes en sms'en tijdens onze reis!!!
vrijdag, januari 27, 2006
Wistgedat...
* de Nieuw Zeelandse overheid hier niet veel geld heeft om fatsoenlijke bruggen te bouwen... de tweebaansweg wordt bij een brug standaard een One Lane Bridge (wat gelukkig wel altijd goed aangegeven staat). Lastiger (en gevaarlijker) is het als de one lane bridge niet alleen met auto's maar ook met een trein gedeeld moet worden...spookie!
* we hollanders hebben ontmoet die naast Kim Clijsters hebben gestaan op het vliegveld in Hongkong. Kim draagt zelf haar gerief, als dat niet geweldig is!!! Wel stom dat ze heeft moeten opgeven :(
* we morgen een dagwandeling gaan maken op de Fox Glacier, 1 van de twee grote gletsjers die we op onze weg tegenkomen
* we gisteren in een glowworm dell zijn gaan wandelen, zo schoon!!! Lotte vond de weg dernaartoe natuurlijk weer veel te akelig, maar het was wel echt sjiek!!! er zijn hier trouwens ook hopen sterren elke avond, en de melkweg kan je ook bijna elke avond zien...
* de sandflies hier werkelijk niet te doen zijn... vooral onze voeten staan vol met beten. jeuken!!!! maar we trekken elkaars handen van de krabreflexen weg in onze slaap en lachen er bij bewustzijn mee en prenten ons in dat het deel is van het grote Avontuur. op de foto kunt ge zien hoe zielig we zijn, en dan heel veel medelijden met ons hebben.
* we het feit dat het nog maar twee weken reizen is tot in ons onderste onderbewuste verdringen
* niettemin plannen we al de hele infrastructuur van onze rugzak en alle plaats die vrijkomt om lekkere dingen mee naar Belgie te verschepen
* Lotte nog steeds al haar nagels heeft (juij juij juij) en Bram een echte bosaap lijkt met zijn lange haar
* de basketverslagjes nog steeds oppietoppie zijn, stoem Stevoort!
* we werkelijk de allermooiste slaapplaatsen vinden in de vrije natuur, met amazing sunsets...
Zo, dat was het weer voor deze keer!!!! Tot de volgende keer als we tijd, goedkoop internet en goesting vinden :)
lord of the ring
we hebben nog niet echt de filmnerds uitgehangen, maar onderweg naar wellington passeerden we aan de plek waar de Pelennor Fields zijn gefilmd (laatste grote veldslag in de Return of the King). Brammeke wou daar toch absoluut naar gaan kijken, waar we deze kunstige foto namen. Voor de rest valt het LOTR-gehalte van Bram nog wel mee, we zouden alleen nog willen gaan kijken naar de vallei van Rohan in de buurt van Christchurch...
Zeehonden, bronnen en panne(n)koeken
Na onze trektocht maken we op aanraden van de Bende een kleine omweg via Kaikoura en de Hanmer Springs. In Kaikoura kan je wandelen langs de kliffen waar zeehondenkolonies op de rotsen luieren. Het is ook het centrum waar je walvissen kan zien, maar tijd, geld en slechte weersomstandigheden (helaas niet in deze volgorde) staken hier een stokje voor. Toch hebben we echt superveel zeehonden gezien en tot vrij dicht kunnen benaderen, en een mooie wandeling gemaakt. Bram is ervan overtuigd dat hij met de foto van de zeehond overal prijzen zal winnen en dat ongekende roem zjin deel zal zijn (juij).
Na het wandelen zijn we op de terugweg naar de Westcoast gaan uitblazen in de Hanmer Springs, een bijna volledig natuurlijk thermal resort waar je voor een habbekrats uren kan relaxen... zalig!!!
Aan de westkust zelf hebben we nog geen last gehad van de Vloek van het Slechte Weer, tot nu toe al zon wat de klok sloeg (vanaf dat de zon over de Southern Alps is gekropen welteverstaan). De Punakaiki Rocks hebben we twee keer bezocht: deze rotsen zijn uitgesleten zodat ze op reuzehopen pannekoeken lijken, en bij high tide spuit het water door de natuurlijke blow holes alle kanten op... we hebben dan wat rondgeslenterd om de high tide ook nog mee te krijgen... cool!!!
Vanaf Punakaiki doorgereden naar Hokitika, vanwaar we dit verslagje schrijven...